Ανίχνευση Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού

Το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Helicobacter pylori) είναι ένα βακτηρίο  που αποικίζει το στόμαχο και σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα δυσπεπσίας όπως πόνο στην άνω κοιλιά, φούσκωμα, ναυτία ή έμετο.

Η λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Helicobacter pylori) εντοπίζεται στο στομάχι ή το δωδεκαδάκτυλο (δηλαδή το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου) ενός ανθρώπου. Αρκετοί ασθενείς έχουν λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, αλλά δεν εμφανίζουν συμπτώματα και συνεπώς οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξή του.

Εντούτοις, σε μερικούς ανθρώπους η λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Helicobacter pylori) δυνατόν να προκαλέσει ή να επιδεινώσει:

​

• Έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου

• Καρκίνο στομάχου

• MALT Λέμφωμα στομάχου

• Εξωγαστρικές εκδηλώσεις όπως γλαύκωμα, νόσο Alzheimer, αιματολογικές παθήσεις, στεφανιαία νόσο, κ.ά.

Δεν είναι γνωστό για ποιον ακριβώς λόγο η λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού εκδηλώνεται με προβλήματα σε ομάδα ασθενών και όχι σε όλους. Πιθανόν να εμπλέκονται γενετικοί παράγοντες που καθιστούν ορισμένους ανθρώπους πιο ευαίσθητους να αναπτύξουν συμπτώματα από την λοίμωξη.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η πλειονότητα των ανθρώπων που έχουν το Ελικοβακτηρίδιο δεν εμφανίζει συμπτώματα. Συνηθέστερα συμπτώματα της λοιμώξεως από Helicobacter pylori περιλαμβάνουν:

• Πόνο στην άνω κοιλιακή χώρα (επιγάστριο)

• Τυμπανισμό

• Αίσθημα πρώιμου κορεσμού μετά από κατανάλωση μικρής ποσότητας φαγητού

• Ναυτία ή έμετο

• Μαύρα κόπρανα (σε παρουσία πεπτικού έλκους που αιμορραγεί)

• Εύκολη κόπωση

​

Υπάρχει ειδική εξέταση για το Ελικοβακτηρίδιο;

 

Ο γαστρεντερολόγος θα σας υποδείξει διάφορες εξετάσεις για τον έλεγχο της λοίμωξης από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού που περιλαμβάνουν:

• Αιματολογικές εξετάσεις (παρουσία αντισωμάτων IgG έναντι του Ελικοβακτηριδίου στον ορό). Τα αντισώματα IgG δεν δύνανται να διαφοροδιαγνώσουν την παλαιά από την πρόσφατη λοίμωξη. Επί θετικών αντισωμάτων IgG απαιτείται περαιτέρω έλεγχος για διαπίστωση ενεργού λοίμωξης από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.

• Έλεγχος ουρίας αναπνοής (τεστ αναπνοής). Στην εξέταση αυτή θα σας ζητηθεί να φυσήξετε (εκπνεύσετε) σε 2 μπουκαλάκια, στη συνέχεια θα σας δοθεί να πιείτε ένας φυσικός χυμός πορτοκάλι και ένα ειδικό υγρό και θα σας ξαναζητηθεί να φυσήξετε (εκπνεύσετε) σε άλλα 2 μπουκαλάκια μετά από μισή ώρα. Το δείγμα αποστέλλεται σε ειδικό εργαστήριο και τα αποτελέσματα θα σας αποσταλλούν σε λίγες εβδομάδες.

• Τεστ αντιγόνου Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού στα κόπρανα

• Βιοψία στομάχου. Η μέθοδος αυτή είναι η πιο ακριβής επειδή ελέγχει την παρουσία μικροβίων με ειδικές ιστολογικές χρώσεις (πχ. Giemsa) κάτω από το μικροσκόπιο. Προϋποθέτει γαστροσκόπηση.

 

Πρέπει να κάνω έλεγχο για το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Helicobacter pylori);

 

Εφόσον έχετε συμπτώματα από το ανώτερο πεπτικό, όπως αυτά που περιγράφονται παραπάνω, ή όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου στομάχου συνίσταται ο έλεγχος για ελικοβακτηριδίου του πυλωρού και η εκρίζωση του. 

​

Πώς θεραπεύεται το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού;

​

Η λοίμωξη από το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού αντιμετωπίζεται με φάρμακα που περιλαμβάνουν αντιβιοτικά και φάρμακα που αναστέλλουν την έκκριση οξέος από το στομάχι. Τα αντιβιοτικά λαμβάνονται για 10-14 ημέρες. Ενημερώστε τον γαστρεντερολόγο σας για τυχόν αλλεργίες στην πενικιλλίνη πριν την χορήγηση της θεραπείας, ή για τυχόν παρενέργειες κατά τη διάρκεια λήψης της θεραπείας εκρίζωσης 

.

Τι θα κάνω μετά το τέλος της θεραπείας εκρίζωσης;

​

Έξι έως οκτώ (6-8) εβδομάδες μετά τη θεραπεία, ο γαστρεντερολόγος σας θα ελέγξει αν η θεραπεία που λάβατε κατάφερε να εκριζώσει τη λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Η συνήθης μέθοδος που ακολουθείται για τον σκοπό αυτό είναι η δοκιμασία αναπνοής που περιγράφεται παραπάνω, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το τεστ αντιγόνου στα κόπρανα.

Τις περισσότερες φορές, η λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Helicobacter pylori) θεραπεύεται με την πρώτη θεραπεία. Είναι όμως πιθανό, το μικρόβιο να έχει αναπτύξει αντοχή στα αντιβιοτικά που λάβατε στο παρελθόν για άλλο λόγο, και να μην εκριζωθεί με τη θεραπεία που σας χορηγήθηκε. Στην τελευταία περίπτωση ο γαστρεντερολόγος θα σας χορηγήσει θεραπεία δεύτερης γραμμής με άλλο σχήμα αντιβιοτικών.